فال حافظ امروز یکشنبه، (11 آبان 1404) برای متولدین هر ماه

در این صفحه از وب سایت بهارفال می‌توانی بر اساس ماه تولدت فال حافظ روزانه امروز (یکشنبه، (11 آبان 1404)) مخصوص خودت را ببینی؛ تفسیری از شعرهای جاودانه‌ی حافظ که با الهام از طالع و احساسات همان روز، پیامی ویژه برای تو دارند.

فرقی نمی‌کند متولد فروردین باشی یا دی، حافظ برای هر دلی پیامی دارد. پس فال امروزت را بخوان تا بدانی ستاره‌ها و اشعار حافظ برایت چه گفته‌اند…

همچنین اگر دلت هوای گرفتن فال حافظ با نیت خاصی کرده به بخش فال حافظ مراجعه کن.

فروردین

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی

اکنون که این فرصت گران‌بها را در اختیار داری تا از زیبایی‌های بی‌شمار زندگی بهره‌مند شوی، چرا باید با دلبستگی افراطی به مال و ثروت دنیا، خود را در تنگنا و فشار قرار دهی؟ حرص و ولع برای زراندوزی و انباشتن مال در جایی که انسان ناگزیر است روزی این جهان فانی را ترک کند، امری بیهوده و عبث است. جمع‌آوری ثروت مانند پر کردن کوزه‌ای سوراخ است؛ هرچه بیشتر تلاش کنی، سرانجام چیزی نصیب تو نخواهد شد. پس بهتر است قدر لحظات عمر کوتاه خود را بدانیم، از فرصت‌های پیش رو استفاده کنیم و شادی‌های کوچک زندگی را دست کم نگیریم. به مسافرت برو، طبیعت را تماشا کن، با عزیزانت وقت بگذران و از نعمت‌ها و زیبایی‌هایی که خداوند ارزانی داشته است بیشترین بهره را ببر؛ زیرا فرصتی که اکنون در اختیار داری بسیار محدود و گذراست.

غزل شماره 454

اردیبهشت

خوش خبر باشی ای نسیم شمال
که به ما می‌رسد زمان وصال
قصّهُ العشقِ لا انفصام لها
فُصِمَت ها هُنا لسانُ القال

به زودی خبرهای بسیار خوشحال‌کننده‌ای به دست شما خواهد رسید که نوید بخش تحقق آرزوها و خواسته‌های دیرینه شما هستند. این اخبار نه تنها امید و انگیزه‌ای تازه به زندگی‌تان می‌بخشند، بلکه شما را به آینده‌ای روشن‌تر و کامیابی نزدیک‌تر می‌کنند. رقیبان شما یکی پس از دیگری از عرصه رقابت کنار خواهند رفت و قدرت و اختیار از دست دشمنانتان خارج می‌شود. این تغییرات، فرصت طلایی برای رشد، پیشرفت و شکوفایی شما فراهم می‌آورد و زمان مناسبی خواهد بود تا استعدادها و توانایی‌های خود را به بهترین شکل به نمایش بگذارید. توصیه می‌شود قدر این ایام ارزشمند را به خوبی بدانید و از هر لحظه آن برای ساختن آینده‌ای بهتر بهره ببرید. فرصت‌ها را غنیمت شمارید و با اراده‌ای راسخ و تلاشی مضاعف، مسیر موفقیت خود را هموار سازید.

غزل شماره 302

خرداد

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت
خاک ره آن یار سفرکرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

منتظر بازگشت کسی هستی که می‌تواند تو را از بند غم و اندوه رها سازد، اما باید بدانی که تنها خداوند است که قادر به گشودن گره‌های زندگی توست. همه‌چیز در دست قدرت بی‌پایان اوست و هیچ کس جز او نمی‌تواند همانند پناهی مطمئن، آرامش و سعادت را به قلبت بازگرداند. پس از او یاری بطلب و دل به حمایتش بسپار.در مسیر زندگی هرگز انجام کار امروز را به فردا موکول مکن؛ چرا که فردا شاید فرصتی پیش نیاید یا بسیار دیر شده باشد. زمان همچون رودخانه‌ای جاری است که هرگز بازنمی‌گردد و فرصت‌ها نیز چون نسیمی گذرا، تنها یک بار از کنارمان عبور می‌کنند. بنابراین باید با جدیت و مسئولیت کارهای خود را در زمان مناسب انجام دهی تا حسرت گذشته بر دلت ننشیند.از مشکلات و دشواری‌هایی که سر راهت ظاهر می‌شوند شکایت مکن؛ چه بسا همین سختی‌ها حامل خیر و صلاح تو باشند، گرچه اکنون دلیل آن را ندانی یا متوجه حکمت الهی نباشی. خداوند همیشه بهترین‌ها را برای بندگانش مقدر می‌فرماید، حتی اگر ظاهر امور برخلاف میل ما باشد. پس شکیبا باش و با تکیه بر ایمان خویش مسیر زندگی را ادامه بده؛ یقین داشته باش روزی حکمت این اتفاقات برایت آشکار خواهد شد.

غزل شماره 89

تیر

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت
خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

تو به فردی دل بسته‌ای و این دلبستگی چنان در جانت ریشه دوانده که اکنون نگرانی شدیدی تو را فرا گرفته است؛ بیم آن داری که رقیبی بر تو غلبه کند و پیروز میدان عشق یا علاقه گردد. این افکار آشفته همچون ابری تیره، آرامش خاطر و آسودگی خیالت را ربوده‌اند و نمی‌گذارند لحظه‌ای طعم سکونت را بچشی. گمان می‌کنی که محبوب یا معشوق از حال دل بی‌خبر است و شاید هرگز از عمق احساسات تو آگاه نشود.در این مسیر حساس، لازم است با دقت راه درست را برگزینی تا مبادا در دام انسان‌هایی گرفتار شوی که ظاهر انسانی دارند اما باطنی شیطانی و نیت‌های پلید در سر می‌پرورانند. اگر مسیر خود را با تدبیر انتخاب نکنی، ممکن است پای به جاده خطا بگذاری و آسیب ببینی.قدر دوران جوانی خویش را بدان، چرا که همچون نسیمی زودگذر خواهد گذشت؛ پس از فرصت‌های بی‌نظیر این دوره طلایی نهایت بهره را ببر. آرزوها و مقاصد قلبی خود را صادقانه از خداوند طلب کن؛ زیرا او شنواست و اجابت‌کننده دعاهاست، پس امید داشته باش که خواسته‌هایت به یاری پروردگار تحقق خواهد یافت.

غزل شماره 15

مرداد

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند

پس از گذشت مدت‌ها و با خواست و یاری پروردگار، زندگی دوباره به تو لبخند زده و فرصت‌های نوینی پیش رویت گشوده شده است. دوران سختی‌ها و نگرانی‌ها به پایان رسیده و اکنون میان تو و او صلح، آرامش و ثبات برقرار شده است؛ این وضعیت جدید موجب شادی عمیق در وجودت شده است. مژده باد بر تو که در میان این جهان پر سر و صدا، هیاهوها و آشوب‌های بی‌پایان، سرانجام به آرامشی دست خواهی یافت که با خوشبختی، رضایت خاطر و شادکامی همراه خواهد بود.اما باید آگاه باشی که دوام این زندگی آرام تنها با فداکاری، همت والا و تلاش بی‌وقفه میسر خواهد شد. رمز بقای خوشبختی آن است که در راه کسانی که دوستشان داری از خودگذشتگی نشان دهی؛ باید بدون چشمداشت به منافع شخصی، برای سعادت عزیزانت بکوشی. تنها در سایه مهرورزی متقابل، حمایت از یکدیگر و استمرار کوشش می‌توان امید داشت که این زندگی شیرین ادامه پیدا کند. پس همواره قدردان لطف الهی باش و مسیر فداکاری را با عشق بپیمای تا خوشبختیت پایدار بماند.

غزل شماره 184

شهریور

حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم
خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم
چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

چشم‌های خود را باز کن و با دیده‌ی بصیرت به ژرفای وجود خویش بنگر. چرا هنوز عظمت و شأن والای انسانی خود را درک نکرده‌ای و چرا اجازه داده‌ای که در دام زنجیرهای دنیای کم‌ارزش مادی گرفتار شوی؟ این قفس تنگ را بشکن و ذهن و روح خود را به افق‌هایی بسیار بالاتر سوق بده. تو قدرت آن را داری که به عالی‌ترین درجات معنوی دست یابی؛ این استعداد شگرف همچون گوهری ناب در عمق وجودت نهفته است. کافی است با ایمان، اراده، و تلاش آگاهانه از این گوهر بهره بگیری تا راه رشد حقیقی برایت هموار شود. مبادا ارزش حقیقی خود را نادیده بگیری؛ زیرا تو خلق شده‌ای تا مرزهای تعالی معنوی را پشت سر بگذاری و به روشنایی بی‌پایان برسی.

غزل شماره 342

مهر

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد

برای رسیدن به مراد دل، گاهی انسان حاضر است بزرگ‌ترین فداکاری‌ها و دشوارترین کارها را بی‌چشم‌داشت و با جان و دل انجام دهد. این میل شدید و شورانگیز باعث می‌شود که در راه عشق، سختی‌ها را کوچک بشماری و همه موانع را یکی پس از دیگری از پیش رو برداری. اما باید آگاه باشی که آنچه برای یار انجام می‌دهی، در حقیقت پاسخی به نیاز درونی خودت است؛ زیرا او نه تنها نیازی به ابراز عشق تو ندارد، بلکه شاید حتی بی‌اعتنا از کنار احساسات تو عبور کند. بنابراین، هرگز انتظار جبران یا پاداشی از سوی معشوق نداشته باش و محبتت را بی‌منت نثار کن.اگرچه زیبایی‌ها و محاسن یار چنان تو را مسحور کرده‌اند که خودت را فراموش کرده‌ای و آرامش از جانت رخت بربسته است، باز هم باید مرزهایت را حفظ کنی. مراقب باش که نه خودت انگشت‌نما شوی نه معشوقت؛ زیرا زیاده‌روی یا افراط در ابراز احساسات گاهی پیامدهای ناخواسته‌ای دارد. سخنان تلخ او اگر دلت را آزرده کرد، با شیرینی عشقی که در دل داری آن تلخی‌ها را تحمل کن تا پایداری عشقت ثابت شود.همواره گوش به اندرز بزرگان بده؛ چراکه تجربه آنان چراغ راه آینده توست. به جای اینکه ذهن خود را با حل معماهای پیچیده زندگی خسته کنی یا بار سنگین دغدغه‌های ناگشودنی بر دوشت بگذاری، تلاش کن از لحظه‌های زندگی لذت ببری و قدر فرصت‌هایی که داری بدانی؛ چراکه راز حکمت الهی فقط نزد خداوند آشکار است و هیچ انسانی توان فهم کامل آن را ندارد.

غزل شماره 103

آبان

حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

در طول زندگی، فرصت‌های بی‌شماری را از دست داده‌ای؛ گاهی به امید دستیابی به کمال مطلق، اهداف کوچک‌تر و دست‌یافتنی‌تر را نادیده گرفته‌ای و این فرصت‌ها را فدای آرمان‌های بزرگ‌تر کرده‌ای. اما باید بدانی که هر لحظه از زندگی، حتی کوچک‌ترین آن‌ها، می‌تواند سرشار از لذت و معنا باشد اگر از آن بهره بگیری. بهتر است برای لذت بردن از عمر خود، قدر همین فرصت‌های کوچک را نیز بدانی و اجازه ندهی در پی رؤیاهای دوردست، شادی‌های ساده اما ارزشمند امروزت را فراموش کنی.همچنین هنگامی که با دیگران روبرو می‌شوی، بکوش تا هم خوبی‌ها و محاسن هر فرد را ببینی و هم معایب او را؛ زیرا هیچ‌کس بی‌عیب نیست و شناخت نقاط قوت و ضعف دیگران باعث می‌شود نگاه واقع‌بینانه‌تری داشته باشی. در نهایت، دل خود را فقط به خداوند گره بزن و به جز او به کسی امید نبند؛ چراکه تنها خداست که همواره پشتیبان واقعی انسان باقی می‌ماند. چنین نگرشی آرامش حقیقی و رضایت عمیق‌تری برایت به ارمغان خواهد آورد.

غزل شماره 182

آذر

بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد
باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد
طوطی ای را به خیال شکری دل خوش بود
ناگهش سیل فنا نقش امل باطل کرد

متاسفانه عزیزی را که با زحمت بسیار و خون دل فراوان به دست آورده بودی، از دست دادی و اکنون با دلی آکنده از اندوه و حسرت، احساس می‌کنی رشته کار و زندگی از دستانت رها شده است. افتاده‌ای و نالان، گویی تمام توانت را این غم جانکاه ربوده است. تحمل رنج‌ها و سختی‌ها همواره جزئی جدانشدنی از وجود انسان بوده‌اند؛ این همراهان خاموش، لحظه‌ای ما را تنها نمی‌گذارند. هرچند زمانی که آن عزیز در کنار تو بود، قدر حضورش را آن طور که باید نشناختی و شاید غافل ماندی، اما اکنون جای خالی او همه لحظاتت را پر کرده است.با این وجود تا زمانی که امید به خداوند مهربان باقی است، ناامیدی هیچ معنایی ندارد؛ زیرا قدرت لایزال الهی همواره پشتیبان کسانی است که دل‌شکسته اما امیدوارند. پس توکل خود را به خداوند قوی‌تر کن و دوباره برخیز؛ زیرا مسیر زندگی همچنان پیش روی توست. هنوز فرصت زیستن باقی مانده تا بتوانی با نیروی ایمان بر تلخی‌ها غلبه کرده و راه تازه‌ای برای خود بیابی.

غزل شماره 134

دی

بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست
در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست
چه جای دم زدن نافه‌های تاتاریست

حکایت عشق صرفاً روایت زیبایی‌های ظاهری و دلربایی‌های سطحی نیست؛ بلکه سفری است پر پیچ‌وخم که قدم نهادن در آن جرأت و همتی والا می‌طلبد. این راه، راه هر رهگذری نیست و تنها کسانی که دل از تعلقات دنیوی شسته‌اند، می‌توانند به سروری و سیادت در عالم عشق دست یابند. دستیابی به قله‌های بلند عشق، کاری بس دشوار و طاقت‌فرساست، چراکه هر کار بزرگ، بی‌شک دشواری‌ها و چالش‌های عظیمی را نیز به دنبال دارد.اگر آرزومند وصال معشوقی هستی و تمنا داری که طعم شیرین پیوند عاشقانه را بچشی، بدان که باید خود را به سلاح علم و هنر مجهز سازی؛ چراکه ارزش حقیقی انسان نه در ظاهر زیبا یا جمال فریبنده اوست بلکه میزان ارج و منزلت هر فرد وابسته به دانایی، خردمندی و مهارت‌هایی است که کسب کرده است. علم چون چراغی راهت را روشن می‌کند و هنر تو را از دیگران ممتاز می‌سازد. پس اگر طالب عشق واقعی هستی، نخست باید جان خویش را با دانش فراگیرانده و روح خود را با هنر معطر گردانی تا شایستگی حضور در محفل عاشقان نصیب تو شود.

غزل شماره 66

بهمن

من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
محتسب داند که من این کارها کمتر کنم
من که عیب توبه کاران کرده باشم بارها
توبه از می وقت گل دیوانه باشم گر کنم

تو خود نیک می‌دانی که آنچه در طلب آنی، گوهری است بس ارزشمند و کمیاب، و برای رسیدن به این آرمان والا، دست به اقدامی زده‌ای که از سرانجام و عاقبتش بی‌اطلاعی. اما آگاه باش که اراده استوار، پشتکار بی‌وقفه و توکل بر خداوند متعال از جمله عوامل حیاتی و اساسی برای نیل به پیروزی محسوب می‌شوند. دل را آرام کن و خود را به مشیت الهی بسپار؛ چرا که خیر و صلاح واقعی تو در رضای او نهفته است. همواره بدان، آنچه او برایت مقدر کرده چیزی جز مصلحت و سعادت تو نیست؛ پس با ایمان قلبی مسیرت را ادامه بده تا الطاف الهی راهگشای دشواری‌های پیش رو باشد.

غزل شماره 346

اسفند

الا ای طوطی گویای اسرار
مبادا خالیت شکر ز منقار
سرت سبز و دلت خوش باد جاوید
که خوش نقشی نمودی از خط یار

تو پاسخ خود را به شکل‌های مختلف از دیگران شنیده‌ای، اما باید به خاطر بسپاری که انجام هر کار و تحقق هر هدفی، صرفاً با تکیه بر زور، اصرار بی‌رویه یا حتی بهره‌گیری از مال و ثروت امکان‌پذیر نیست. زندگی بارها نشان داده است که برخی امور، با اجبار و فشار بیش از حد نه تنها پیش نمی‌روند، بلکه اغلب باعث هدر رفتن زمان و انرژی نیز می‌شوند. بنابراین، پافشاری بی‌دلیل و بیش از اندازه تو بر این نیت، جز اتلاف وقت و از دست دادن فرصت‌های ارزشمند، نتیجه‌ای نخواهد داشت. بهتر است به جای اصرار و پافشاری بیهوده، برای خود همزبانی پیدا کنی؛ فردی که قدرت درک متقابل داشته باشد و بتواند احساسات و اندیشه‌های تو را به خوبی بفهمد. چنین همراهی، نه تنها مسیرت را هموارتر می‌کند، بلکه آرامش خاطر بیشتری نیز برایت به ارمغان خواهد آورد.

غزل شماره 245

منبع: سلام دنیا